افراد مبتلا به اختلال دو قطبی می‌توانند ازدواج کنند؟
تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۳۸۵۲۴
روان‌پزشک و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفتگو با فارس، درباره «ویژگی‌های افراد دو قطبی»، اظهار داشت: اختلال دو قطبی نوعی اختلال خلقی است که علت آن معمولا ژنتیکی است و این افراد حداقل یک دوره مانیا دارند.
وی در توضیح حالت مانیا در چنین افرادی، بیان داشت: مانیا حالتی است که فرد خلق بالا و تحریک پذیر دارد؛ یعنی یا بسیار شاد است یا تحریک پذیر و عصبانی است؛ ضمن اینکه کاهش به نیاز خواب دارد؛ به شکلی که شب‌ها خواب کافی ندارد، اما صبح‌ها بسیار پرانرژی است.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این روان‌پزشک گفت: افزایش انرژی، افزایش بیش از حد اعتماد به نفس، پرحرفی، ولخرجی، اقدام به کار‌های خطرناک و پر ریسک از جمله ویژگی‌ها و نشانه‌های چنین افرادی است. همچنین ممکن است این افراد رفتار‌هایی داشته باشند که به خود و دیگران لطمه بزنند.
قنبری اضافه کرد:این افراد ممکن است رفتار‌های خارج از عرف داشته باشند و نحوه قضاوت‌شان مختل شود. در کنار آن افراد دو قطبی به جز دوره‌های مانیا افسردگی را نیز تجربه می‌کنند و به همین دلیل به آن‌ها دو قطبی می‌گویند.
وی در پاسخ به این پرسش که «چه تفاوتی بین افراد افسرده و دو قطبی وجود دارد؟»، گفت:افراد افسرده خلق پایین داشته و بی‌حوصله می‌شوند، اما دوره مانیا ندارند؛ در حالی که افراد دو قطبی در کنار افسردگی، حملات مانیا نیز دارند.
*عامل ژنتیک علت اصلی بروز دوقطبی است
این روان‌پزشک متذکر شد: حالت دو قطبی می‌تواند شدید یا خفیف باشد؛ البته مشکلات دو قطبی در کل بیشتر از مشکلات افسردگی است. اختلال دو قطبی مجموعی از عوامل محیطی و ژنتیکی است، اما این بیماری از جمله اختلالات روان‌پزشکی است که جنبه ژنتیکی آن بیشتر است.
قنبری بیان داشت: ممکن است پدر و مادر یا اقوام این افراد ژن لازم را داشته باشند، اما این ژن پنهان باشد، اما معمولا جنبه زیستی و بیولوژی آن بیشتر از جنبه محیطی است. برای نمونه اینکه بگوییم کودکی در محیط بدی پرورش یافته و علت آن دو قطبی است، به طور کامل این طور نیست بلکه بیشتر جنبه‌های زیستی آن را می‌توان علت بروز چنین عاملی دانست.
وی خاطرنشان کرد: اینکه چه ژنی عامل ایجاد بیماری باشد یا چه تغییراتی در مغز اتفاق می‌افتد هنوز کاملا شناخته شده نیست، اما جنبه زیستی ایجاد این بیماری از جنبه محیطی آن پررنگ‌تر است.
این روان‌پزشک در پاسخ به این پرسش که «آیا بروز این بیماری در سن خاصی اتفاق می‌افتد؟»، گفت:معمولا سن شروع این بیماری از اوایل دوره جوانی است و می‌تواند در موارد نادر در سنین بالاتر نیز اتفاق بیفتد.
قنبری در پاسخ به این پرسش که «آیا این بیماری درمان قطعی دارد؟»، ابراز داشت: اگر منظور علاج این بیماری باشد یعنی فرد در دوره‌ای دارو مصرف کند و برای همیشه خوب شود، در موارد کمی این اتفاق می‌افتد؛ مثلا یک تا دو سال فرد دارو بخورد و بعد از قطع مصرف دارو بیماری عود نکند، اما در اکثر موارد بهبودی وجود دارد و با مصرف دارو به مقدار متفاوت این افراد می‌توانند زندگی عادی داشته باشند و علائم آن عود نکند.
*افراد دو قطبی می‌توانند ازدواج کنند
وی در پاسخ به این پرسش که «آیا چنین افرادی می‌توانند ازدواج کنند و در صورت ازدواج فرزندانشان دچار این بیماری نمی‌شوند؟»، بیان داشت: این افراد می‌توانند ازدواج کنند و اگر تحت درمان باشند زندگی معمول خود را داشته باشند؛ البته ممکن است ژن این بیماری به فرزندان منتقل شود، اما این طور نیست که کسی که مبتلا به این بیماری است، فرزندش صد در صد دچار این بیماری شود. موضوع مهم در ازدواج این افراد این است که همسر فرد از بیماری آن‌ها مطلع باشد و با اطلاع از این موضوع، ازدواج کنند.
یک روان‌پزشک با تاکید بر اینکه ازدواج چنین افرادی باید با آگاهی طرفین از این بیماری صورت گیرد، افزود: دلیل اینکه فرد باید از این بیماری مطلع باشد این است که بسیاری اوقات ازدواج صورت می‌گیرد، اما خانواده‌ها این بیماری را پنهان می‌کنند و بعد از آگاهی از این بیماری مشاجرات شروع شده و منجر به طلاق می‌شود که همین جدایی، باعث می‌شود بیماری فرد مجددا عود کند.
قنبری تصریح کرد: ممکن است فرد مجبور باشد دوره‌های طولانی را دارو مصرف کند که این موضوع در بیماری‌های مختلفی نظیر دیابت و فشار خون همین طور است، اما وقتی صحبت از بیماری‌های روانی می‌کنیم مردم نگران این موضوع که باید برای مدت طولانی دارو مصرف کنند، می‌شوند.
منبع:سلامت نیوز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: بیماری روانی اختلال روانی اختلال دو قطبی سلامت روان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۳۸۵۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در ایران / آمار زخم‌های مزمن در دیابتی‌ها
آفتاب‌‌نیوز :
دکتر حسام‌الدین علامه با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.
وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآورد‌ها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.
منبع: خبرگزاری ایسنا
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد